Być Człowiekiem

W pogoni za karierą- mając dzieci, zawsze ktoś ucierpi w tym przypadku Twoje dzieci,w wielu polskich domach rozgrywa się dramat a głownymi bohaterami tego dramatu są właśnie dzieci.Nie piszę tego bo mi się coś wydaje, tylko akurat przekonałam się na własne oczy, zapracowani rodzice nie mają czasu dla swoich pociech ,które czekają cały dzień w wielkim stresie by móc przytulić się do rodzica ,by ten o to rodzic poświęcił choć chwilkę cennego czasu na rozmowę a nie mówiąc już o zabawie, brakuje ciepłych relacji, rodzinnych .Dzieci są traktowane jak przedmioty, daje się im laptopa albo inne urządzenie by się ich pozbyc i mieć chwilę wolnego czasu dla siebie.Z czasem dziecko takie jak podrośnie juz jest nauczone schematu i w wieku póżniejszym nie będzie z nim kontaktu, bo żeby był dobry kontakt z dzieckiem, trzeba go tego nauczyć, trzeba poświęcać mu czas, pomagać w rozwiązywaniu problemów,przede wszystkim słuchać z uwagą i okazywać uczucia.Nie wolno na siłę zmuszać dziecka do robienia czegoś, czego ono tak na prawdę nie chce np.do gry na skrzypcach jeżeli ono woli taniec itp.Trzeba powtarzać że jest wartościowym człowiekiem, trzeba szanować swoje dzieci,nie wolno ciągle krytykować,trzeba chwalic, przytulać i jeszcze raz powtórzę trzeba dbać o relacje- jest to niesamowicie ciężka praca która wymaga od nas cierpliwości i poświęcenia,czasami sił ponadludzkich zwłaszcza do dzieci które wymagają więcej uwagi.Uwierzcie mi zostanie to docenione a Wy na starość nie będziecie sami !!! :):)

Dodam, że są i rodziny, gdzie aż miło jest popatrzec na tą miłość to się poprostu czuje,chciałabym żeby tych wspaniałych rodzin było jak najwięcej i by były przykładem dla innych, bo tylko w taki sposób możemy budować zdrowy naród.

Chętnie wysłucham waszych opinii na ten temat!!!

Myślę że brakuje nam wszystkim rozmowy, komunikacji czy w rodzinie czy w firmie jeżeli tego nie ma wszystko się wali,każdy obrał jakiś swój system obronny bo przecież nie można rozmawiać o swoich problemach a zwłaszcza w tych czasach, ten kto ma problem uważany jest za słabego dlatego woli sie nie wychylać i tworzy się tak zwane błędne koło.W pracy nie wolno się o nic pytać Ty masz to wiedzieć i już, dlatego nie ma sie co dziwić że ludzie się zamykają w sobie, tylko że na dłuższą metę tak się nie da.Najlepszy jest ten kto nie pokazuje emocji ponieważ nie wzbudza podejrzeń na temat pewności siebie, taka osoba zachowuje się nie naturalnie ale to większośći pracodawcom pasuje.Do czego zmierzam mam obawy, że za jakieś 10 do 20 lat będziemy mieć społeczeństwo pogrążone we wszystkie patologie świata.Tradycja rodzinna upada, ludzie się izolują większość jest uzleżniona od internetu,telefonu  itp i cały czas nie ma rozmowy -ale pamiętajmy sami sobie robimy tą krzywdę, brak opamiętania i umiaru a przede wszystkim zdrowego rozsądku prowadzi do wynaturzenia i samozagłady.

Dlatego zależy mi na tym by pielęgnować w sobie człowieczeństwo nie zapominajmy o tym że jesteśmy ludzmi !!! Nie wstydzmy się naszych uczuć,czasami zwierzęta są bardziej ludzkie od ludzi!!

A Wy co myślicie ???jak Wy to widzicie??